کد مطلب:36152 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:128
[صفحه 185] «چه آنكه اهل دنیا سگهائی عوعو كننده و درندگانی سخت حریص به درنگی می باشند كه بعضی از آنها بر بعض دیگر از روی دشمنی فریاد میزند و عزیز و قدرتمند آنان ذلیلشان را میخورد و بزرگشان كوچكشان را مقهور و مغلوب می سازد» در اینجا اهل دنیا یعنی دنیا پرستان و دلدادگان به مادیات، به سگها و درندگان تشبیه شده اند. آری وقتی انسان از نظر كمالات معنوی سقوط كند در عداد سگ و گرگ در می آید چنانكه خداوند در مقام مثل، عابد منحرف و دلداره به دنیا و اهل دنیا را به كلب تشبیه كرده و فرموده است: «مثله كمثل الكلب»[1] مثال او مثال سگ است. دنیا پرستان دل به دنیا بسته همچون درندگانی بیرحم اند كه بجان دیگران افتاده اند هر كس هر چه از دستش بیاید فروگگزار نمی كند، ضعیف را می خورند و استثمار كرده و از وجود او تغذیه می نمایند ناتوان را از پای در آورده و نابودش می سازند و برای دنیا و جلب منافع مادی و بهره برداری بیشتر از مادیات بر یكدیگر خشم آورده و بروی یكدیگر فریاد می كشند، وروابط دوستانه در میان آنان نیست، و راستی حیوان درنده چه كار كرده كه این انسان دیو و دد صفت و یا ننگین تر از درنده انجام نمی دهد؟. نوع خود را كه دریده است بجز جنس دو پا؟
(فانما اهلها كلاب عاویه و سباع ضاریه یهر بعضها بعضا یاكل عزیزها ذلیلها و یقهر كبیرها صغیرها)
ننگ هر جانور این اشرف مخلوقات است
صفحه 185.